soe hoertmen wat sij in hebben. Soe langhe als der pau swicht soe houtmen voer een heerlijck voghel. Mer als hij gheluyt slaet dan is lelijc ende onbequam soe heertmen [l. hoertmen] wel datter niet in en is. Alsoe ist mitten man daer dese ydelheit ende waenwise in is als men sijn worden hoert soe laten elc man gaen ende en acht sijns niet. Sinte gregorius seit. beroeme onghehorsamheit ypocrisie dat is gheveisde heilicheit. twist ende nuwe vermoedinghe des hertten. dese comen allen wt ydel glorie ende wt ydel ghedachten die nerghent voer en comen. ydelheit der ghedachten is seer ghelijc der hoverdien want ten is niet anders dan begherte des lofs vander werelt ende van hoghen dinghen te roemen ende hem selven te prijsen dat doch tegen der wijser leer is. want catho seit. Ten sal niemant hem selven prijsen noch lasteren. Die ijdel hoverdie en can niet swijghen sij wil altoes spreken. ende mitten sprake maect sij haer selve te spotte. Alsoe ist den hoverdighen groet arbeit quaet te sien ende niet te moeten of dorren castien.
Die begherte des lofs vander werelt is recht als een heymelijc mordenaere. Die hem voecht bij die ghene die in dij rechte heerstrate gaen. Op dat hij heymelijken sijn swert wt trekene moeghe ende doden den ghenen die daer bij hem gaet. Hebdij ghenoechte in lof te hebben soe soecten lof die van boven coempt. want wat lof vanden luden coempt alsoe die scheen soe is hij vergaen.
Hebdij goet ghedaen daer u lof af toe behoert dat en suldij selve niet seggen die gheene diet sijn af vernemen sullen uwe eer wael daer af breiden hebdij yet verdient.
Sampson had onghewapent eenen lewe verwonnen ende hem die kinnebacken opghebroken nochtan en gaf hijt sijnen ouderen niet te kennen. Nabugodonosor dede contrari daer hij ginc wanderen in sijnen sconen palleyse te babylonien soe sprac hij wt eenen ydelen dwasen sinne. Es dit niet die grote stat van babilonien die ic heb doen tymmeren tot enen huyse mijns rijcs. in die crachte van mijnre moghentheit ende inder glorien mijnre cierheit. Als die ghenen god en kent soe sprac hij beestelijc ende daer om plachden god als voer staet ghescreven dat hij vij Jaer inder wildernisse was als een beeste. Het is een herde ydel glorie die wij ons selven toe scrieven daer wij gods bij vergheten. want daer mede maken wij ons een wech ter ewiger ydelhelheit.
Van ydel glorie lesen wij inder vader boec hoe dat een goet gods vruchtich man een pelgrimadse ginck soe dat en engel gods in minschelijken schijne bij hem quam ende oec mede den wech ghinck den hij gaen woude. Doe quamen sij daer sij voer een stinckende prijde leeden. dair stopte die pelgrim sijn nase voer die onreyne lucht ende die enghel en achte des niet. Corts daer nae leeden sij vor een hof daer alte sconen wijf stont ghesciert ende bereet al vol der werelt ydelheit als sij mochte ende haer selven seer wel behaechde. Daer stopte die enghel sijn nase ende dese goede slechte pelgrim haddes vremde ende oec toirndet hem eens deels dat hij hem voer dat scone wijf stopte ende niet voer die vuyle prijde. Ende als hijt den enghel vraechde wat hij daer mede meende soe antworde den enghel ende seide. Die ydel glorie is voer goede stinckende boven allen prijden ende dat wijs was vol ydelheit. denck hoe sij dan ruyken mach. Ende mit dien verloes hij den enghel sijns gheselscaps ende en sachs niet meer.
Auteursrecht onbekend