Onmate brengt welde dats te weten daer goet of rijcheit is ende sulke weelde en mach sonder groete sonde niet wesen. Armoede dij wort mit weelde verwandelt ende weelde mit armoede. dan soe staet in onsen vrien wille. Of wij den armen lazarum volghen willen of den rijcken man die lazaro sijn almoesse wegerde. Dat sijn twee weghe daer wij een af kiesen moghen ende dander laten.
Die soeticheit van eene cleine weelde sal ghepijnicht werden mit alte langhen rouwe. Basilius seit die om sijns selves ghenoechten wille sijns broeders nootverste ontrect. dat is openbair dat hij niemant dan hem selven en soect of en mijnt anders dan sijn selfs weelde. Ende dat eijnde van sijnen meesdaden is die ewighe doot. Sulke liefte of mynne verderft die mynne ende sulke bescheidenheit scynt die besceydenheit. Ende sulke ontfermherticheit is vol van wreetheit ende onghenaden. Want dat lichaem wort soe ghedient dat die siele vermort wort. wat minne is daer men dat vleesch mint ende die gheest vergheten wort. Wat bescheidenheit ist den lichame al te gheven ende der sielen niet daert toech al aen liet. Ende wat ontfermherticheit is die dienst maecht mit spysen te vollen ende die vrouwe van hongher laten sterven. Van sulker ontfermherticheit en derf niemant hoepen dat hij daer mede ontfermherticheit winnen sal voer gode.
Dese onghetempertheit is te gelijken bijden eenhoren die seer heet ende onghetempert is. ende voer alle dinck soe beghert hij die scoenheit van eenre jongher maecht. Ende als hij vanden jaghers om sijn lijf vervolcht wert soe is daer een scone maecht toe gheordonniert die hij verkiest soe vro als hijse siet ende en denct niet sijn lijf te ontdraghen dat hij wel mochte doen. Mer volghende sijns hertten lust soe loept hij inder mechden scoet daer hij dan wordt ghevanghen.
[Dus onghetempert was putifers des conincs minas doechter van creten die haer onghetemperde ghenoechte bedreeff mit eenen stier daer sij qualijck om voer als wel recht was.] Het is doech een ghemeijn seggen onmate en stont niet langhe. Ende wes te vele dat wort ghekeert in een quaet. want te vele smaect qualijc. En soude men dat vuyr niet temperen bij maten allen tlant soude verbernen.
Van deser onmate ende onbedwonghen hitte soe leest men inder vader boeck. hoe dat was een scoen jonghe maget die suver ende reijn van daden langhen tijt gheweest. hadde gheheiten jacincta. Ende alsoe sij vast bij wijlen onder den vrouwen in alderhande geselscap wanderde ende bij wijlen vander genoechte van mannen gheselscap ende van vleeschelijke dinghen hoerde spreken. Soe dacht sij in horen sinne dat sij oec der ghenoechten pleghen woude. Ende verselde haer aen eenen jonghelinck die bij haers vaders huys wonde [daer sij haer vleeschelijcke ghenoechte mede gebruycte] eenen langen tijt in heymelijker waere. Ende namaels als sij haar bedachte die onreynicheit die daer in lach. ende die grote sonde daermen die ewighe pijne mede verdiende. Ende namelijck die reynicheit van hoerre maechdom die sij verloren hadde ende nummermeer weder crijghen en mochte. Doe waert sij seer bedroeft ende viel in groter wanhopen also dat sij haer selven verworchde.
Wacht u van onmate lieve vriende.
Ende denct hose jacincte diende.
Had sij ghetempert gheweest van sinnen.
Sij had gebleven in gods minne.
Auteursrecht onbekend