Uit de nalatenschap van een dromer

[p. 41]

Papegaaiendeuntjeaant.

melodie: Lorretje

Wat leid ik toch een leven,
het prinsje van de buurt!
Mijn stok is bruin gewreven,
mijn kooi is glad geschuurd,
en ik kan klontjes krijgen
voor 't praten en voor 't zwijgen.

Ai! Lorretje,

kaporretje,

kapoe, kapoe, kapoe,
houd mij je bekje toe!

En zou ik mij dan storen
aan 't smalen van die knaap,
die steeds wat nieuws wil horen,
die me uitscheldt voor een aap,
en mij zo graag zou dwingen,
een eigen lied te zingen?

Nee, Lorretje,

kaporretje,

kapoe, kapoe, kapoe,
is daar te snugger toe!

Ik ken wel mijns gelijken,
die wand'len over straat,
die met een degen prijken,
die zitten in de raad;
zij kregen 't beste hapje,
door krek te doen als Papje.

Een Lorretje,

kaporretje,

[p. 42]

 

kapoe, kapoe, kapoe,

 

waar past die al niet toe?