|
| |
| |
| |
Open tafel.
Een gezelschapsliedje naar Göthe.
't Lust mij heden aan mijn' disch
Gast bij gast te onthalen:
Overvloed van wild noch visch,
Spijs noch wijn zal falen.
Allen, die ik nooden liet,
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
'k Zond bij mooije meisjes 't eerst,
Nog zoo simpel, dat ze om 't zeerst
Geene, die voor 't hoofd mij stiet,
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
| |
| |
'k Vroeg er puik van wijfjes bij!
Die, wat grompot manlief zij,
Heuschlijk, als ik nooden liet,
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
Bij de bloem der jong'lingschap,
Trots haar geld, bescheiden,
Niet verwaand, schoon weêrgaas knap,
Waar ze ontbreekt daar lacht men niet,
'k Gruw van 't saaije droomen!
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
Trouwe mannen noodde ik uit,
In de moeder nog de bruid
Staat'lijk, als ik nooden liet,
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
Dichters passen op een feest;
'k Vroeg er dus, wier ooren
And'rer liedekens het meest,
| |
| |
Niemand, scheen het, kostte 't iet,
De eerzucht in te toomen:
Jantje! gluur, of jij ze al ziet,
Maar ik hoor de schel niet gaan,
'k Hoor geen rijtuig rollen,
En de groenten branden aan,
Hebben wij het ook, misschien,
Jantje! 't baat niet, uit te zien,
Neen, geen ziel zal komen!
Loop, alsof er 't Land aan hing,
Nood hen, zonder voorbeding:
Meld de mare wijd en zijd,
En de straat zal stroomen; -
|
|
Auteursrecht onbekend