Mengeldichten (3 delen)

[p. XV]

Opdragt aen den heere M^r. Adriaen Swalmius, advokaet voor den hove van Hollant, enz. enz.

MYn Dichtheldin treet ruim zoo fier,

En heeft met minder leets te stryden

Nu zy haer' zang en citerzwier

Den braven SWALMIUS magh wyden

Die, eêl van hart en mildt van gunst,

En zoet of vlugge dichtersvonden,

Strekt een Mecenas voor de kunst,

Aen zyn gulhartigheit verbonden.

Myn boek wort van geen' haet belaegt

Nu 't zulk een' naem op 't voorhooft draegt.

't Aelout en wydtbekent geslacht

Van SWALMIUS munt uit in glori,

En maekt zich waert te zyn gedacht

In fenixdicht en kerkhistori.

Het zocht en vondt voor langen tyt

Oprechten prys langs hooge wegen.

[p. XVI]

 

Gelukkigh hy, wiens lettervlyt

 

Een trou beschermheer heeft verkregen.

 

Gelukkigh ik, die rust vernam,

 

Beschaduwt van zoo waert een' stam.

 

 

 

'k Heb reê naer Febus tempelzael

 

Meer offergaven afgevaerdigt

 

Omdat der braven roem en prael

 

Myn rym te lezen zich gewaerdigt,

 

En eens den boog der zorge ontspant,

 

Der zorge, dagh op dagh gedragen

 

Voor Themis stoel, tot heil van lant

 

En stadt, die van 's Helts deugt gewagen.

 

Hy zie met blyschap waer myn dicht

 

Bezwyke of stae of streele of sticht'.

 

 

 

De voorzang toont myn' laegen rang.

 

Hierna verschaf ik bybelstoffen,

 

Geboorte- en minne- en bruiloftzang.

 

'k Beklaeg de vroomen, fel getroffen

 

Van 's Doots alomgehaeten pyl.

 

Ik gun de nutte kunst haer' luister.

 

Myn mengeldicht verheft bywyl

 

De deugt en wysheit uit het duister.

 

Myn byschrift wenscht der braven naem

 

In stant te houden met hun faem.

 

 

[p. XVII]

 

Dit is de stof die ik bedacht

 

By ploeg en spa, op velt en akker.

 

Dit is het werk 't geen in den nacht

 

My dikwyls bezigh hield en wakker.

 

Zoo verre kon het Negental

 

Der kuische zustren my verrukken.

 

Nu vreest myn dicht geen ongeval

 

Noch rampen die de werelt drukken;

 

Hoewel 't niet haelt met zyne kunst

 

By SWALMIUS oprechte gunst.

 

 

 

Beleefde Heer, ik wensch u toe

 

Een lang en altytvrolyk leven.

 

Uw heuscheit hou myn feil ten goê.

 

Uw wysheit leer my hooger streven.

 

My deert dat ik uw minzaemheit

 

Geen schooner vaerzen op kan dragen:

 

Doch yder kies met onderscheit

 

De bloemen myner lentedagen.

 

Voldoe ik u 'k heb 't wit geraekt,

 

Schoon Gnatho pryst, en Momus laekt.

 

 

 

H.K. POOT.