Mengeldichten (3 delen)

[p. 41]

Klagt.

EEn abel Nimfelyn, dat d'eêlste schoonheit tart,

(Als dragende in een lyf, waerop natuur magh bogen,
De fierheit van Diane en Venus minvermogen)

Houdt in den doolhof van haer schoonheit my verwart.

Zoekt iemant 't Godendom, of waer het woont en mart;
Welsprekende Merkuur is in haer' mont gevlogen:
Minerva in haer brein: Kupido in hare oogen:

De strafheit in haer borst, tot myn verdriet en smart.

Wat schept myn zuchten dies aen doove rotsen, steenen,
Al ooren! welk een tal van monden die myn weenen

Nabauwen, daar zy bet versteent blyft dan een rots!

'k Zou zelf de dartle Min myn schreien naer zien rechten,
Omdat nooit schichten op heur hart hart kunnen hechten,

Waer 't onverboôn deur 't lot en in de magt eens Godts.