Dichter en boer. Hubert Korneliszoon Poot, zijn leven, zijn gedichten

[p. 370]

Samenzang. Een pastoraal liefdeslied in dialoogvorm, zoals ook in Vergilius' Herderszangen te vinden is. Ook het thema van de verliefde oude man komt daarin voor. De versmaat is de zeldzame amfibrachus (v - v).

Samenzang

Mopsus. Dorinde.

Mopsus.

Dorinde, puikschone, mijn lust en mijn leven,
wiens wezen zo lang in mijn hart stond geschreven;
ai zie hoe de telgen en 't liefelijk kruit
verjeugden, nu 't voorjaar de hemel ontsluit.

Dorinde.

Dat zie ik, o Mopsus, en kan mij verblijden;
maar wend mij die oudemanslonken ter zijden.
Uw kruin noch uw kin wordt geen lente gewaar:
zij voên in de zomer een winter van haar.

Mopsus.

Al klimmen de jaren, al dalen de krachten,
de liefde blijft leven in ziel en gedachten.
O zwierige schoonheid daar Phoebus van zong!
De zoete mei maakt d' oude bomen weer jong.

Dorinde.

Het zij zo: wat wilt gij hiermede dan zeggen?
Z' is Frans, of gij hebt mij die taal uit te leggen.
Gelijkt gij u bij d' oude bomen in 't woud,
zo sticht hier een kluisje, en wees niet meer stout.

Mopsus.

Een kluisje zou mij al te spoedig vervelen,
of gij moest dan ook in zijn eenzaamheid delen,
en spreiden de matten en dekken ons zacht.
De koude valt lastig bij dag en bij nacht.

[p. 371]

 

Dorinde.

 

Maar gij zult mij evenwel nimmer bekoren.

 

Een praatje begeert gij, en ik ben geboren

 

om vreugd te hanteren in 't lachende groen.

 

Het is er niet alles met praatjes te doen.