Dichter en boer. Hubert Korneliszoon Poot, zijn leven, zijn gedichten

[p. 115]

[Minnedichten]

Klacht. De thematiek lijkt sterk op die van de ‘Zedeprint’ aan Katharina Blokhuizen. Zie ook Inleiding p. 20.

Klacht

Een abel nimfelijn^*, dat d' eêlste schoonheid tart,
(als dragende in een lijf, waarop natuur mag bogen^*,
de fierheid van Diana^* en Venus' minvermogen)
houdt in de doolhof van haar schoonheid mij verward.
Zoekt iemand 't godendom, of waar het woont en mart^*;
welsprekende Mercuur^* is in haar mond gevlogen:
Minerva^* in haar brein, Cupido in haar ogen,
de strafheid^* in haar borst, tot mijn verdriet en smart.
Wat schept mijn zuchten dies aan dove rotsen, stenen,
al oren! Welk een tal van monden die mijn wenen
nabauwen^*, daar zij bet versteend blijft dan een rots!
'k Zou zelfs de dartle Min^* mijn schreien naar zien rechten^*,
omdat nooit schichten^* op haar hart hart kunnen hechten,
waar 't onverboôn door 't lot en in de macht eens gods.^*

* bevallig meisje

* trots zijn

* kuise godin van de jacht

* toeft, verblijft

* gevleugelde god van de welsprekendheid

* godin van de wijsheid

* hardvochtigheid

* echoën

* Cupido

* tot voorbeeld nemen

* pijlen

* als dat mogelijk was (goden kunnen niet wenen)