Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten
(2014)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 56]
| |
Anarch en de logopeden aant.En zo voegen wij ons (dus) weer bij de Massa,
begroeten elkaar veelvuldig met twee linker
low five-handen
en gaan op in de massale paringsdans,
luchtarmen
geheven, paarmonden wijdopen: oahh, oahh...,
wij allen steeds meer lijkend
op ouderwetse röntgenfiguren.
*
Dan weer overgeleverd aan de grillen
van de grote Anarch
die de Ongebondene speelt:
hij met zijn snel rondwervelende pupillen
die knipperen als pulsars.
*
Uiteindelijk voegen wij ons weer
tussen de andere logopeden
en hun verspreektaal,
hun neonatotaal, die ze
in lasso's van zichtbare stemmen om ons heen slingeren.
En het is of je je eigen verwrongen volgecho's hoort.
*
Maar dit is - net als de dood - een kwestie van wennen.
|
|