Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten
(2014)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 55]
| |
Verslavende zwaartekracht aant.De vloek van de symmetrie,
de verrassingloze.
Het besef altijd de helft te zijn,
zij het de andere gespiegelde helft.
Of ook het gevoel
zonder voorhelft onvolledig te zijn.
Of juist wel vol-lédig,
voelbaar
tot in de uiteinden van je extremiteiten.
*
En toch leven er reeds volop extremofielen
om ons en in ons,
triljoenen ervan,
allen exoten, quixoten.
Zelfvervreemding als zelfontvreemding.
*
En wij dus weer overgeleverd aan de demon
van het mogelijke,
dat van virtuele extremiteiten.
Het afgrondelijke ervan,
met heel de oude
aantrekkingskracht van de afgrond.
Zwaartekracht als verslaving.
|
|