Ydelheyt des werelts
(1645)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
[pagina 7]
| |
DAer hanght soo veel aen, wat-men kiest;
Want soo-men in den keus verliest,
En dat-men slaet een blinden slagh,
Die niemandt niet her-doen en magh,
Ghy zijt ghewis u voordeel quijt,
Den keus die gelt voor allen tijdt.
Wat dunckt u als ghy raden soudt?
Wie is't die ghy voor wijser houdt?
Die hier staet aen de rechte handt,
Oft die staet aen den slincken kant?
Den eenen kiest de Son, en Maen
Met duysent sterren die daer staen,
En neemt den hemel met de handt:
Maer d'ander kindt verkiest het landt,
En seyt: De wereldt die is mijn,
Daer mé sal ick te vreden zijn,
En houdet ghy den hemel vry,
De aerde die nem' ick voor my.
Het mijn dat is al veel meer weerdt,
Daer rijd' ick op een houten peerdt;
Daer maeck' ick huyskens in het sandt,
En leer' een muschken op mijn handt,
Oft met den vliegher aen den draet
Loop' ick gheduerigh achter straet.
Siet sulcke spelen vindt-men hier,
'K en acht den hemel niet een sier:
Zijn daer wel koten voor het spel?
Daer isser gheen, ick weet-se wel.
Ick wedd', gh'en hebt niet eenen bal;
Noch bal, noch koot, noch iet met al.
En daerom blijv' ick by het mijn,
Ick vrees' ghy sult bedroghen zijn.
En is dit niet wel kinders praet,
Die seffens buyten reden gaet?
| |
[pagina 8]
| |
Doch kinders hebben kinders sin,
En meer en steckter oock niet in.
Maer dat een man die is bedaeght,
En't hooft vol grijse hayren draeght,
Dat die oock noch soo is ghesint!
Ick seggh' dat is een dobbel kindt.
Dat die hier acht het wereldts goet,
En stoot den Hemel met den voet,
En als sijn vreucht hier is ghedaen,
Meent naer een ander vreught te gaen;
Ick seggh' het is veel slechter praet,
Als kinders hebben op de straet,
Hy bouwt casteelen in de locht
Die hier en daer den Hemel socht.
Want 'tis een wet voor al die leeft,
Dat Godt maer eenen Hemel gheeft.
Maer eenen Hemel hier oft daer;
Dit is ghestelt voor alle-gaer,
Eer ghy hem boven dan verliest,
Siet hoe ghy hier beneden kiest.
|
|
