Ydelheyt des werelts

[fol. +9r]

Goedtjonstighen Leser.

HEt is gheschiedt verre boven mijn hope, al-hoe-wel niet boven mijnen wensch, dat mijne Philothea een ieder een soo is bevallen dat den gheheelen druck op twee maenden is verkocht gheworden, ende dat mijn Ydelheydt des Wereldts meer eenen appetijt ghescherpt, als eenighe versaedinghe schijnt ghegheven te hebben. Godt sy ghelooft (door wiens gratie ick dit gheschreven hebbe) dat ick in soo eenen Goedtjonstighen Leser ben ghevallen. Hier op heeft my den Drucker soo met brieven, als mondelijck soecken te verwillighen om den tweeden druck te consenteren, segghende dat hy dien van nu af al wist verkocht oft versonden. Ick moet bekennen dat ick anders niet en socht als dat mijne Alder-liefste Philothea met veel Ioffrouwen ende Dochters kennis soude maecken, my laetende voorstaen datse hier of daer al een woordt tot waerschouwinghe der Ionckheydt sou konnen voort-brenghen: dan midts ick voor my hadde ghenomen dese mijne Philothea de helft grooter te maecken, ende de selve niet alleen met nieuw figuren en plaeten, maer oock met verscheyde aenghename mengel-dichten te vercieren, soo heb ick het versoeck vanden Drucker eerst af gheslaeghen, ter tijdt toe dat wy malckanderen mondelinck hebben ghesproken, en vanden tweeden druck voor het

[fol. +9v]

teghenwoordigh, ende vanden derden (soo het Godt belieft) binnen corten tijdt, zijn over een ghecomen; welcken derden, soo ick hope, vervatten sal veel dichten ende leeringen tot voldoeninghe van eenen Goedtjonstighen Leser. Ondertusschen ghelieve u l. te weten dat andere Poeten, namentlijck die wereldts zijn, veel dinghen toe-ghelaeten worden, ende wijder met hunne penne moghen uyt-loopen, als zijn de enghe palen daer ick om mijnen roep ben in besloten, soo dat mijn handt niet en magh volgen het verstandt, maer moet daer ancker werpen daer veel andere loffelijck, immers niet berispelijck, met vollen zeylen moghen voort-vaeren. Ick soeck de saecke soo te matigen, dat en die geestelijck zijn van leven, het boecxken niet en schouwen; ende die wereldts zijn, het selve niet en walghen, soo dat ick een sause moet vinden, die twee teenemael verscheyden appetijten eenigh-sins sou smaecken, en bevallen. Of ick dit mijn voornemen ten deel uyt-ghewerckt hebbe, of niet, dat stell' ick ten oordeel van den Goedtjonstighen Leser. Soo ick nin het wit mijnen pijl heb ghedreven soo sal ick mijne pese noch eens gaen spannen; en want ick ghevonnist worde over den doel gheschoten te hebben soo sal ick my troosten dat ick ghetracht sal hebben mijne Philothea te eeren. Dan is't dat ick het toekomende uyt het voorgaende magh oordeelen,

[fol. +10r]

soo laet ick my voorstaen datter noch al veel sullen zijn die by hunne treffelijcke boecken het mijn oock een hoecxken en een kleyn plaetsken sullen verleenen. Dit docht my noodigh, Goetjonstighen Leser, u l. te waerschouwen ende te bidden dat ghy desen mijnen arbeydt met een goede ooghe wilt gheweerdighen.