Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 408]
| |||||
'tIS 'tghebruyck van alle landen
Daermen wetten onderhouwt,
Dat men boeyen maeckt en banden,
Datmen diepe kerckers bouwt,
Voor een die eertijdts sijn vader
Heeft moordaedigh omghebroght,
Oft die was een valsch verrader,
En sijn eyghen stadt verkocht.
| |||||
[pagina 409]
| |||||
'tIs een schand voor al de vrinden,
Ieder isser door beroert,
Alsmen komt den dief eens binden,
En soo nae den kercker voert;
Alsmen komt den dief eens boeyen,
En treckt met de ketens voort:
Noyt en sal't doodt konnen bloeyen,
Raeckt hy op de steene-poort.
Laet vry d'Aduocaten schrijuen
Dat hy los en vry magh gaen,
Dit en is niet uyt te vrijuen,
VVant de vleck sal eeuwigh staen.
Maer als iemandt wordt ghevanghen
Om de deught en sonder schuldt,
Al de ketens die daer hanghen
Zijn voor hem ghelijck verguldt:
En al sit hy diep in't duyster,
Dat hy son, noch maen en siet,
Vande banden komt den luyster,
En de blijdschap van't verdriet.
Siet, als dese reepkens sluyten,
En haer bloemkens houwen vast,
Qualijck kijckter een daer buyten
Soo langh als het plantjen wast:
Hier van heeft het schoonder wesen,
En daer by een soet ghelaet,
Dan is't dat het wordt ghepresen,
Als't soo voor een venster staet.
En de Compagnie kan tuyghen,
Dat haer aldermeeste eer
Sonder banden lagh in duyghen,
Daerom wenschts'er noch al meer.
|
|
