Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 406]
| |||||
MEn acht wel groot het goudt, men acht de silv're platen,
VVaer van ghedreuen zijn veel kostelijcke vaten,
Iae daer is gheen metael ghelijck aen dese twee,
Die aen Europa schenckt de Mexicaensche ree:
Nochtans het is meer weerdt wanneer het wordt gheslaeghen,
En dat het nu beghint des Coninghs beeldt te draeghen,
En op den and'ren kant sijn waepen is ghestelt,
Dan wordt de rijckste stof noch rijcker door het ghelt.
| |||||
[pagina 407]
| |||||
Ghy siet de ducatons, en d'oude Spaensche matten
Als sy maer door den slagh het kruys eens konnen vatten,
Dan zijnse gheweerdeert, men sietse hoogher gaen,
En al den nieuwen prijs komt hen alleen van't slaen.
Iae al de goude munt, die alle landen prijsen,
Moet door een herden slagh in weerden opwaerts rijsen,
En als het is ghemunt, dan wijst het goudt-ghewight
Of't niet en is gheschroyt, en soo een aes te licht.
Siet eens de Rijders aen, en siet eens de Ducaeten,
Die om den herden slagh den hamer niet en haeten,
De Kroon, den Albertin, als zijnse schoon in d'oogh,
En dé den munter niet, s'en ghinghen noyt soo hoogh.
Den hamer moet het doen, daer is den prijs te soecken,
Dan krijghen sy hun plaets in valüacy-boecken.
Al heft hy dan heel hoogh, al slaet hy wat hy magh,
'tEn kan gheen hinder doen, den prijs komt vanden slagh.
En als Godt hier den mensch ghelijck als goudt wilt proeuen,
Al vulter menigh slagh, 'ten moet hem niet bedroeuen;
'tIs maer een munters handt. Ach! vrienden, zijdy wijs,
En schroomt niet voor den slagh, hy brenght met hem den prijs.
VVat is doch een tyran als eenen rouwen haemer?
Nochtans om munt te slaen, en isser niet bequaemer;
Als hy nu met v bloedt en met v leuen speelt,
VVeet dat hy in v slaet des Heeren eyghen beeldt.
'tEn is niet verr' ghesocht, het komt ons vande slaeghen,
Dat wy door sulck een munt den naem van Iesvs draeghen:
De pijlen, en de galgh, de pijn-banck, en het sweert,
En al wat schaed' wilt doen, dat maeckt ons 'tmeeste weerdt.
Komt vry dan in dees munt, 'ten magh v niet verdrieten,
De weerde vanden slagh sult ghy daer nae ghenieten:
Den hemel is te koop, den prijs is daer ghestelt,
Op dese merckt en is gheen ander ganghbaer gheldt.
|
|
