Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 396]
| |||||
DEn soetaert die hier is ghestelt,
En met den vliegher loopt in 'tvelt,
Die leert hoe dat den teghenspoet
Een deftigh man meer klimmen doet.
Hy loopt daer buyten op het landt,
En houdt den vliegher in sijn handt,
Hy draeyt, en keert sich teghen windt,
En lost als hy een koeltjen vindt,
| |||||
[pagina 397]
| |||||
En laet hem schieten wel soo hoogh,
Dat bouen hem noyt voghel vloogh:
Dan siet hy sijnen vlieger gaen,
Veel hoogher als de torens staen:
En als den wint wat maeckt de beest,
Soo dat hy voor sijn touken vreest,
Dan gaet het speeltjen eerst voor goet,
VVant soo is't dat hy rijsen moet:
Maer gaet den windt eens ligghen neer,
Dan sietmen qualijck vliegher meer,
Hy swijmelt, en hy suysebolt,
En wordt allenghskens afgherolt:
En als hy dan soo quispel-steert,
Dan staet den Lecker heel verveert:
VVant daelt hy ergens in een stroom,
Oft blijft hy hanghen op een boom,
Oft dat hy ergens teghen smijt,
Soo is hy sijnen vliegher quijt.
En als ghy, Leser, dit besiet,
En klaeght niet meer van v verdriet:
VVant wilt ghy nae den hemel toe,
En wordt gheen straffe winden moe.
VVy rijsen, en wy sincken hier,
Ghelijck den vliegher van papier.
VVat dat door stil weer nederdaelt,
Dat wordt door rouw weer opghehaelt.
Ghy die de Compagnie beschimpt,
Ghy gheeft haer windt daer sy mé klimt:
En hoe sy meer lijdt sonder schult,
Hoe ghyse hoogher iaeghen sult.
De deught, en vliegher van dit kindt
Die seylen best vlack teghen windt.
|
|
