Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 294]
| |||||
De Christelijcke leeringhe.
WAt is een moeders hert oock seluer in de beesten?
Het voedt een staege sorgh al waeren't wijse gheesten:
Sy gaen haer om haer vrucht bederuen in den grondt,
En spaeren oock den kost wel uyt haer eyghen mondt.
Siet ghy dees klock-hin wel? haer vleugels die staen open,
Op dat niet verr' van daer de kieckskens souden lopen,
Maer schuylen onder haer als onder 'tbeste dack:
Een moeder een alleen gheeft aen soo veel ghemack.
| |||||
[pagina 295]
| |||||
En gaetter hier oft daer eens een maer in de hoecken
'tZy om eenen naeckten pier; oft dooden worm te soecken,
Dat treckt sy haer soo aen. 'tBenauwste datmen vindt,
Oock by de dieren self, is moeder voor haer kindt.
Maer als sy bouen haer den kiecken-dief siet swieren,
Dan is't dat sy beghint te klocken en te tieren,
Sy sluyt haer vleugels toe, en vreest sijn klauwen niet,
Dan is de liefde sterck, als sy perijckel siet.
En om dees wack're sorgh, en om dees liefdes streken
Heeft Christvs sich wel eer by sulck een klock gheleken,
Als hy den onder-gangh der Ioden eens voorsagh,
En met een weenend' oogh beklaeghde diën dagh.
Hy sey: Hertneckigh volck, ghy die ick wilde spaeren,
En onder mijne liefd' soo dickwils wouw bewaeren
Ghelijck een klock-hin doet: ghy sult sien metter tijdt
Het lijck van 'tvaderlandt, en dat tot v verwijt.
De ouders zijn te trots: komt ghy ô teere spruyten,
Komt schuylt hier onder my, laet vry de rest daer buyten:
Hoe groot hier iemant is, is hy gheen kindt ghelijck,
Van nu af sluyt ick hem voor eeuwigh uyt mijn rijck.
Dat ghy verloren ghinght, den troost van al mijn lijden,
Dat waer een swaerder kruys; maer neen, van alle tijden
Hebb' ick hier in voorsien; en leeraers vande ieught,
En t'saemen oock ghestelt de meesters vande deught.
Het is mijn Compagnie, aen die zijt ghy beuolen,
'tSal zijn haer eyghen ampt de kinders inde scholen
Te toonen mijne wet, de Christelijcke plicht:
VVie dat de iongheyt leert, my nieuwe kercken sticht:
Dees sullen v 'tgheloof, en hop', en liefd' inprinten:
VVie vruchten plucken wilt, moet vroegh sijn boomken inten.
VVat troost hebt ghy van't kind is't dat v eenigh saet
Niet wel besproeyt en wordt, en soo verloren gaet?
|
|