Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 296]
| |||||
ICk heb een fraey en aerdigh dinck
Ick heb een lieue dystel-vinck
Ick heb hier vast aen desen draet
VVel 'tsoetste beestjen vande straet.
Mijn broerken seyde: VVaer het mijn,
Het vincksken sou een putter zijn:
Maer neen, soo't my viel door gheluck
Soo ghingh ick't leeren op de kruck
| |||||
[pagina 297]
| |||||
Daer deed' ick dees twee bellen aen,
En leerde hem voor eerst maer staen;
Maer 'tviel het vincksken eerstmael suer,
Als ick't ghingh leeren langhs de muer:
Doch soo het haest sijn les onthiel,
En dat het nu heel selden viel,
Soo gaf ick het de volle locht,
En heb het op de straet ghebroght,
En heb dan soo van langher handt
Het vincksken op het kruys gheplant.
Nu vlieght het heel mijn klouwken uyt,
En 'tkomt weer om als ick maer fluyt:
Soo dat het nu heel is vol-leert,
En altijdt weer tot't kruysken keert.
En dit en koste my gheen moeyt,
Om dat 't van ionghs was opghevoeyt,
Ick roofde't vroegh uyt sijnen nest,
De ionghe vinckskens leeren best,
En hier mé gae ick weer nae huys:
VVant siet, men leert my oock op 'tkruys,
Ick moet gaen in de Christen-leer
Met handen t'samen, ooghen neer,
En hooren wat den Pater seyt,
Als het gheloof wort uytgheleyt.
En gheeft hy my maer eenen winck,
Soo luyster ick ghelijck een vinck:
En nae het eynde van den sanck
Soo doet hy my staen op de banck
Dan vraeght hy daer voor alle man
Of ick een kruysken maken kan.
De kinder-les, nae mijnen sin,
Is, kruysken, kruysken goedt beghin.
|
|
