Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters– Auteursrechtvrij
[pagina 264]
| |||||
De Societeyt helpt haeren euen naesten sonder loon van arbeydt.
HEt is een soet gherief, als midden in de steden
Komt springhen een fonteyn uyt harden steen ghesneden,
En dat een milden vloedt sijn nat ten besten gheeft,
Voor iemandt die noch pomp, noch eemer t'huys en heeft.
Siet, hoe dees silu're beeck komt rondom uytghespronghen,
En door een diepen val wordt hoogher opghedronghen,
Siet, hoe den naesten bergh sijn milden schoot ontsluyt,
En gheeft al dat hy heeft, en perst sijn aders uyt.
| |||||
[pagina 265]
| |||||
En dit niet voor een ur', het vloeyt op alle stonden:
VVie is't die desen back oyt ijdel heeft ghevonden?
VVie quam daer oyt by daegh, wie quam daer oyt by nacht,
Die nae het water hier in't minste heeft ghewacht?
Is't dat by ongheval den brandt een huys komt vatten,
VVaer in dat sijn bewaert de langh-vergaerde schatten,
'tZy dat een dertel kindt, oft roeckeloose maert,
Heeft met het vier ghespeelt, oft dat niet wel bewaert.
Is't dat een herden vorst de stroomen komt te binden,
Soo dat in heel de stadt gheen water is te vinden;
Heeft iemandt in de son den heelen dagh gheslaeft,
En dat sijn dorstigh hert niet eens en is ghelaeft;
Een ieder vindt hier baet, sy kan een ieder helpen,
'tZy om een langhen dorst, oft haeste vlam te stelpen:
S'en is voor niemandt toe, al quaem daer maer een kindt,
Daer is niet een soo kleyn, die hier gheen troost en vindt.
Vergheeft my die dit leest, w'en willen ons niet roemen,
Doch eer ghy iemandt kent, en wilt hem niet verdoemen.
Ick seggh' de Compagnie, al schijnt sy v soo kleyn,
Sy vloeydt oock dagh en nacht aen ieder in't ghemeyn.
Is't dat een dertel oogh met een oneerbaer loncken
Onsteken heeft v hert, en dat ghy dat siet voncken;
Is't dat v siel nu brandt, en voelt een snooden lust;
Het is v eyghen schuldt, wordt dien hier niet gheblust.
Is't dat v dorr' ghemoedt beghint heel te verdrooghen,
En datter niet een traen kan vloeyen uyt v ooghen:
Komt hier tot dees fonteyn, het water dat hier vloeydt
Is menigh man beghin dat hy in deughden bloeydt.
Dit wordt v oock voor niet en uyt der hert gheschoncken,
VVaer aen soo menigh mensch sijn welvaert heeft ghedroncken:
Is't dat ghy dickwils komt, en van dit water haelt,
Hoe ghy meer schulden maeckt, hoe dat ghy meer betaelt.
|
|