Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 200]
| |||||
SOo daer iemandt wil gaen vaeren
Door de onbekende baeren,
Door de wilde woeste zee,
Iewers naer een gulde ree;
Voor het eerst soo gaet hy vraghen
VVaer dat staet Bootes waghen,
VVaer Orion heeft de wacht
In het midden vanden nacht:
| |||||
[pagina 201]
| |||||
VVaer dat Ledas kinders schijnen,
Die het onweer doen verdwijnen,
Ledas kinders, swaenen-draght,
Die hier hebben volle maght.
Zijn dees lichten ouertrocken
Met des hemels swerte rocken,
Dat hy quaelijck, hier oft daer,
Een van dese wordt ghewaer,
Het compas gaet hy dan stellen,
En daer uyt de graeden tellen,
En aen't keeren vande naelt
Siet hy waer hy henen dwaelt.
Vanden seyl-steen moet hy leeren
VVaer hy 'troer moet henen keeren,
En hoe dat hy nu voortaen
Houwen moet een rechter baen.
Doch dit al te mael kan missen:
VVant de schippers maer en gissen,
En wat kracht heeft doch een sterr'
Die van't water is soo verr'?
t'Is voorwaer een slecht betrouwen,
Hier op sulck een reys te bouwen:
VVant men sieter veel vergaen
Die alleen op sterren staen.
Maer het licht daer wy nae vaeren,
Stiert ons ouer alle baeren:
Niemandt en hiel quaede streeck,
Nie noyt van dees sterr' en weeck.
Ghy, Vrbane, hooft der Kercken,
Eenigh opsicht van ons wercken,
Stiert en seyndt ons vry al verr',
Ghy zijt ons een sek're sterr'.
|
|
