Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 102]
| ||||||||||
Canitis surdis, canitisq́ue ligatis.
VVAt baete't datmen in een stadt,
Brandt-eemers en brandt-leeren hadt,
En datmen in perijckel trock
De aldergrootste storme-klock?
VVat baet dat iemandt seylt in zee!
Hy voert sijn eyghen voncken mee;
En schoon hy verr' is van het strandt,
Hy draeght vier dat in't water brandt.
| ||||||||||
[pagina 103]
| ||||||||||
Vlysses die was eerst bevreest,
Voor donder, blicksem en tempeest,
Hy schroomde voor een hollen vloet,
Die seyl en masten scheuren doet.
En siet, den windt, en fellen stroom
Die hiel Neptunus inden toom,
De zee, die eerst onstuymigh was,
Die light soo effen als ghelas:
En als't perijckel is ghedaen,
Dan vreest hy eerst te grond' te gaen.
Hy hoort der Meereminnen-sanck,
Hy hoort daer by der snaeren klanck:
VVanneer den vincker 't soetste fluyt,
Dan raeckt den vogel in de muyt.
Hy gaet omtrent den grooten mast,
En bindt sich daer met kabels vast.
Al waer't ghy als een Spaensche kraeck,
Al spooght ghy vier als eenen draeck,
Al loste ghy een heele sy,
Al waer't ghy teghen scheuten vry;
Is't dat ghy desen sangh aenhoort,
Ghewis ghy springht noch ouer boort:
Is't dat aen v eens klampt de min,
Ghy moet, elaes! ghy moeter in.
VVant niet en vlamt soo als een hert,
VVanneer het soet gheblaesen wert:
En wie dat niet ghebonden is,
VVeet dat die half ghevanghen is,
En dickwils achter 'tkort gheluck
Schuylt meesten-deel een langhen druck.
De vreucht is maer een treurigh spel,
Iae eenen roock, besietmen't wel.
|
|
