Dordrechts lijstertje
(1624)–Abraham Aertsz. Plater–
Auteursrechtvrij
[pagina 174]
| |
Stem: Courante Cerbande.
VEnus Godinne, wat lust maeckt u gereet,
Te plagen my met uwen brant soo heet,
Ey, God der minnen, soet vleyich ongekleet,
Ghy schenckt my voor medoogen dubbel leet:
Want ick noch kints heb u misschien
Oock voor een kint maer aen gesien,
Gekust met lust, u rooden mont
Tot dat ghy my laes! hebt doorwont.
| |
[pagina 175]
| |
En al mijn gissen, was dat ghy dertel wicht,
My staegh verblijden sout met u ghesicht:
Maer 'tkan wel missen: want ghy u toont seer licht,
Nu ghy my hebt doorwont met uwen schicht:
Ick heb te vast op u vertrout:
Maer ghy zijt, d'welck my uu wel rout,
Ghevlucht, ick sucht te recht, Eylaes!
V bly begin is droef gheraes.
In u af-wesen, hebt ghy my weer verweckt,
Tot een, diens gunst schijnt tot my niet en streckt,
En siet, door desen, soo vrees ick wel perfeckt,
Dat mijn trou liefd' int endt mocht sijn begeckt,
Ghy hebt Cupido vry ghesecht,
Alsulcx wel eertijts aengherecht,
Dat my nu vry, hoe wel niet sacht
Al dickmael hout in mijn ghedacht.
| |
[pagina 176]
| |
Iason lichtvaerdigh die Media verliet
Waer van hem al sijn welvaert was geschiet
Paris onaerdich liet oock in groot verdriet:
Zijn eerste lief die oenone hiet,
En Theseus oock, wiens cloecke daet
Gelockte door Ariadnes raet,
Sijn trou, scheen sou, gantsch niet vergaen:
Maer t'was eylaes! oock haest ghedaen.
Noch hondert ander, die ick met herten droef
Wel noemen sou: maer doch ick niet en hoef,
Met den Salmander, doen ick een heete proef
Hoe meerder vlam, noch meerder ick vertoef
Tot dat my t'bloet geheel verdort
En Atropos my 'tleven kort,
Ten waer my na der Goden vont
Yet anders te verwachten stont.
| |
[pagina 177]
| |
Om dit te weten, O Hemel-Goden wilt
My doch beraden, dat dees droefheyt stilt,
Wilt niet vergeten bid ick u Pallas milt
My te versien met uwen helm en schilt,
Op dat door matigh wederstant
Cupidos schicht en Venus brant
Gheblust in rust ick leven mach
Vaa nu voort met lijtsaem verdrach.
| |
Prince.
Princesse jeuchdigh, u eerstmael wel versint
Eer ghy te vast verstrickt aen Venus lint
Leeft raetsaem, deuchdigh, eer dat dit wicht verblint,
Zijn loose kuertjens dus aen u begint:
Want die hen al te veel ghelooft
Hy wel te haest zijn vreucht berooft.
| |
[pagina 178]
| |
Al sacht, verwacht, een die u loont,
En liefd' weer met Reyn liefd' betoont.
|
|