Evangelische leeuwerck deel 4 en 5

[p. 262]

Van den tijdt tot sijn Saligheyt waer te neemen. Fronte capillata, post est occasio calva.

't Geluck is voor gebaert, en biedt daer groote schatten
Maer achter is het kael, noch is daer niet te vatten.

Grypt dan, als 't tijt is.
Want die hier tijt verquist,
Daer na het eewig mist.

Nieuwe wijse, op dese Nooten.

Zaligh, die weet hier den tijdt van sijn leven,
Tot eeuwighe welvaert eerst te nemen waer.
Want hy ons meest tot dit eynd' is gegeven.
Maer korts, eer wy 't voelen, ons ontvliegt daer naer.
Nu dan werckt voor 't eeuwigh, wat ghy doen kunt,
Wijl u Godt den tijdt noch gunt.
Soo hy u ontglijdt, Ghy voor all' eeuwen zijt hem quijt,
Sonder minste hoop,

[p. 263]

Dat hy u is weer te koop.

Groote genaede doet ons Godt den Heere,

Die schenckt goedertier soo menig jaer en dag;
Op dat den Sondaer sijn selven bekeere:
En hier hem versorgen voor het Oordeel mag.
Maer den mensch dien kostelicken tijt hier
Meest verquist in 's vleischs pleysier:
En naer ziele slaept.
Spreeckt gy van Godt, hy geeuwt, en gaept
Als naer Weste windt:
Om dat hy maer 't tijd'lick mint.

Neen neen, o mensch, soo niet speelt met u ziele:

Neemt waer desen tijt voor uwe zaligheyt. ⁺
So hy u eens, door de doodt, maer ontviele,
Gy soude verlooren zijn in eeuwigheyt.
‘Sulck een houdt de Werelt voor een dwaes man,
‘Die niet toegrypt daer hy kan.
‘Die maer 't tijd'lick jaegt,
‘En naer het eeuwigh niet en vraegt,
‘Sotter is dan al, wat uytsinnich heet, en mal.

+ 2 Cor. 6. 2.