Naereede des oversetters, over het Einde van dit Werck.
NAedien in alle aengevangene wercken, het ooghwit tot een eerlijck Einde behoort te strecken, alsoo het Einde een voltreckinge is van alle dingen, en gelijck Eccl. VII seyt, is 't Einde beter als 't Begin: soo danck ick derhalven God, dat hy my lust en kracht heeft verleent, dat ick dit werck, tot nut mijnes Naesten, en vorderinge der Deughde, konsten en eerlijcke weetenschappen, totten Einde toe, hebbe voltrocken: En bidde hem, dat hy voortaen mijne gangen alsoo wil bestieren, dat ick tot dat volmaeckte wit, te weeten, tot dat Begin en Einde, 't welck God is in Christo Iesu, door zijne genaede, magh geraecken. En alsoo onse Begin aen 't Einde hanght, en 't Einde aen 't Begin vast is, soo behoort een yder zijn Einde of uyterste wel te overwegen, op dat een saligh Einde onse Geloof en Wercken magh bekroonen: want het Einde des Geloofs, als de H. Petrus I, IX seyt, is de saligheyt der zielen. En gelijck de Dood het Einde is, en een afsonderinge van alle Werreltsche moeylijckheden, en een duystere kercker, soo is een saligh Einde, een overvoeringe tot een heerlijck begin aller hemelscher en volmaeckter gelucksaeligheyt. Dit saligh Einde, wil God de Heere, die daer is de Alpha en Omega, het Begin en Einde, allen den geenen verleenen, die op de verschijninge Iesu Christi hopen: En dit Einde wenscht de Oversetter allen Menschen.
Verschooninge des Oversetters.
Wie altijt meent seecker te gaen, slibbert dickwijls. Die oock een Boeck sonder feilen wil uytgeven, doolt gemeenlijck: alles is onvolmaeckt, hoe men oock met Havix oogen toesiet: veeltijts sluypender eenige ter sijden deur, jae oock wel, datmen 't met oopen oogen aensiet. Nu schort het aen den Schrijver, die de Copie toestelt, dan aen den Drucker, die de Copie naeleest: In 't kort soo gebeurt oock sulx wel alsse door veele handen en oogen gaet, ick wil geswijgen, alsse van eene alleen wort gelesen. Evenwel, wil ick dit vertrouwen, dat den Leeser weinige misslaegen, van belangh, sullen ontmoeten: En soo hy al eenige, soo in de Latijnsche woorden als stellingen, mocht bemercken, soo sullen de Verstandige dieselve, nae hunne bescheidenheyt, wel verbeteren en verschoonen: d'andere, sullen die, nae haere goedaerdigheyt, lichtlijck over 't hoofd sien.
D.P. PERS.