Legge Nova. De nieuwe Wet.
Een jonge Vrouwe van uytmuntende schoonheyt, die 't hoofd met heldere en blinckende stralen heeft omglanst, en 't voorhoofd salse met een witte band omwoelt hebben.
In 't wit, en in 't alderfijnste linnen, als of al de leeden daer door scheenen, salse gekleet sijn, leunende op een kruys, en de rechter arm om hoogh, gietende uyt een schaele seer suyver waeter, en aen de slincker sijde salse een vierkante steen hebben, op de maniere als een voetstal, waer op een Boeck leyt, daer op geschreven is Euangelium, daer zy haer slincker hand op leyt: en daer by sal een steen leggen met twee vleugels, waer by dese spreuck staen sal, Onus leve, dat is, een licht jock.
Zy wort jongh geschildert, tot een onderscheydt van de Oude Wet. De hooghste schoonheyt en de klaere en blinckende stralen, die 't hoofd omvangen, bedieden dat de nieuwe Wet door geheel Christenrijck, uytblinckt, en datse met haer verhevenste Majesteyt, alle die geene verschrickt en verbaest maeckt, als ketters en scheurmaeckers, en alle die 't Christen geloof wederstreeven: want in de komste van onsen Heere I. Christus isse klaer geworden, om de prophetien te vervullen, gelijckse te vooren bedeckt was.
Het kleed van seer wit en sijn linnen, bediet, dat gelijckmen het linnen wasschende, 't selve suyver en reyn wort, alsoo wort oock een Sondaer, door de H. biechte en 't berou, suyver en reyn van de sonde, doende wercken der bekeeringe, vermenght met traenen en leetwesen, die haer de Priester opleyt, waer door onse ziele reyn en suyver wordt. Waer over de H. Bernardus seght, de traenen zijn aenwijsers van 't berouw, en gelijck de H. David in den CI Psalm singht, Ick menghde mijnen dranck met traenen.
Datse op 't H. kruys leunt, druckt uyt, dat gelijck de Oude Wet op den bergh Sinai gegeven is, alsoo is oock daerentegen de nieuwe Wet gegeven, en dat, door het lijden en sterven onses Heeren. I. Christi, 't welck hy aen 't kruyce heeft geleden, tot saligheyt en verlossinge van 't Menschlijcke geslachte.
Het uytgieten van 't klaere waeter, vertoont ons, dat in de Oude Wet, de besnijdinge gebruycklijck was, tot onderscheyt van de nieuwe Wet, waer in men den heyligen Doop gebruyckt, waer door de Mensch een kind Godes wort van onsen Verlosser, en een erfgenaem van 't Paradijs, vernietigende niet alleen de erfsonde, waer in alle Menschen worden geboren, maer oock alle andere sonden, vervullende onse zielen door zijne genade en geestlijcke gaven. Sulx dat dit H. Sacrament, van soodaenigen gewicht is, dat oock de Heere I. Christus antwoordende, seyt, Voorwaer, voorwaer ick segh u, ten zy dat iemand herboren worde uyt Waeter en Geest, soo sal hy in 't Rijck der Hemelen niet komen. Ioan. 3 c.
Dat zy den witten band om 't voorhoofd heeft, bediet de bevestinge of Chrisma van den Doop, om den Mensch stantvastigh te maecken en kracht te geven, om den naem Iesu Christi, wanneer het te passe komt, sonder vreese, te belijden, en sich te verstercken in den geestlijcken strijd.
De steen alwaer 't geseyde Boeck op rust, en daer zy de slincker hand op houd, vertoont klaerlijck, dat dese Wet sich rust, en tot een grond heeft Christum onsen Salighmaecker en zijn H. Euangelium; waer over Paulus totte Corinthen seyt, En Christus was die Petra of hoeck-steen. De steen die neffens haer staet, met het opschrift Onus leve, bediet de aengenaemheyt van de nieuwe Wet. Want God, die gelooft moet zijn, preeckt uyt zijn eygen mond, Mijn jock is licht. Math. XI.
Auteursrechtelijk beschermd