Legge Vecchia. De Oude Wet.
Een oude Vrouwe, op de Ioodsche wijse gekleet, in 't blaeu, doch helder en blinckende, staende aen den voet van eenen seer hoogen bergh, houdende mette slincker hand de taefelen van de Oude Wet, alwaer de tien geboden zijn in geschreven. In de rechter salse eene ysere roede houden, en van d'eene sijde sal een groote looden kloot leggen, met de spreuck Pondus grave, dat is, een swaere last.
Zy wort oud geschildert, om de oudheyt van den tijd te vertoonen, waer in de Wet, van God den Heere, is gegeven, en 't kleed op de Hebreusche wijse bediet, aen wien dese Wet is gegeven. De blauwe verwe van dit kleed, die helder en blinckende is, bediet, dat Moyses weder van den bergh Sinai keerende, op de vertooninge die hy den Hebreen dede, daer de locht, die eerst duyster, ontstelt en vol wolcken was, zy sich als nu suyver, blinckende en van Hemels blaeu, vertoonde.
Dat hy aen den voet van eenen seer hoogen bergh staet, is om te vertoonen, dat op dienselven bergh, de Tien Geboden van God den Heere aen Moyses zijn gegeven, die wy door dit bewijs, haer in de slincker hand hebben gestelt.
Mette rechter hand houdse de yseren roede, gelijck geseyt is, om de heerschappie te vertoonen, die de Wetten hebben over de sterflijcke Menschen, als mede de hardigheyt en straffe van dese Wet, die met de H. Schrift wel over een komt, als die daer seyt, ghy sult haer regeeren met een ysere roede.