Eloquenza. Welsprekentheyt.
Een Vrouwe in 't root gekleet, houdende in de rechter hand een Boeck, en de slincker hand verheven, en de voorste Vinger uytstekende. Dicht by haere voeten, sal een Boeck leggen, waer op een Sandlooper sal staen, en daer neffens een Vogelkouw, alwaer een Papegay sal boven op sitten.
Het Boeck en de Sandlooper, zijn kenteyckens dat de woorden zijn gereetschappen van de Welsprekentheyt, en dese sullen werden gebruyckt, op haere ordre, tijd en maete. Zijnde alleene de Reeden door den tijd afgemeeten, krijgende daer van de getallen, den stijl, de aerdigheyt en een deel van de bequaemheyt, om te overreeden.
De Papegay is een beeld van de Welsprekentheyt, want zy doet een groot wonder mette tonge en spraecke, naebootsende daer in den Mensche, in wiens tonge alleene de oefninge van de Welspreeckentheyt bestaet. En de Papegay wordt boven op de kouwe gestelt, om dat de Welsprekentheyt aen geen perck of plaetse is gebonden, zijnde haer ampt datse van alle stoffe, die haer magh voorkomen, wijslijck en wel weet te spreecken; gelijck Cicero en andere 't selve verklaeren.
Het roode kleed vertoont, dat de reeden soo beweeghlijck en doordringende moet zijn, datse de roodigheyt en beschaemtheyt ten aengesichte kan uytperssen: en derhalven moet de Welsprekentheyt bequaem wesen totte overreedinge: nae 't seggen van Horatius, daer hy aldus spreeckt, Indien ghy wilt dat ick sal schreyen, soo moet de treurigheyt en rouwe eerst van u beginnen. En dese opgeweckte versekeringe, geeftse met de hand en met den verheven vinger te kennen, want een groot deel van de Welsprekentheyt, bestaet in de gesten of bewegingen van de Oratien of Reedenen.
Auteursrechtelijk beschermd