Fatica. Sloverie.
Een qualijck gekleede Vrouwe in 't groen, houdende een open Boeck in haer hand als of zy las, ter sijden staet een Kalf of jonge Os.
De Arbeyt of Slovernye, is, nae 't seggen van Cicero, een seeckere werckinge van de besigheyt des gemoeds of des lichaems. In 't groen wortse gemaelt, om dat haer de Hope voed en onderhoud.
Zy is Iongh geschildert, om dat de Ieugd bequaemer is totten Arbeyd, als wel eenigh ander Ouder. Daerom als Ovidius in zijne Minnekonst wilde bewijsen, datmen de Sloverie in de Ieughd most verdragen, seyt hy:
Den arbeyd draeght in uwe Ienghd,
Want d'Ouder daer toe weynigh deughd.
Door 't Boeck wort de Sloverie van de Sinnen verstaen, als die voornaemlijck door de oogen gevat worden, zijnde een heerbaene die licht is, om te geraecken, in alle voorvallen totte kennisse van 't verstand. De Sloverie des lichaems, wort door de beteycknisse van den jonge Osse verstaen; gelijck Ovidius mede verhaelt.