Senso. De Sinne-lusten.
Een naeckt en vet Iongelingh, staende in een loopende Beeck totte halve beenen toe, zijnde aen den Oever verscheyden planten, waer van hy uyt eene der selver de vruchten versamelt, houdende in de slincker een Bloemruycker.
De Sin of bevindinge, wort naeckt geschildert, om dat zy den Mensch in de goederen des Lichaems en der Ziele, doet naeckt en bloot gaen, terwijl zy vast genegen zijn totte tegenwoordige lusten en begeerlijckheeden, sich niet voorsiende noch versorgende, tegens de aenstaende ellendigheeden.
De vettigheyt is een teycken van een sensitiva of sinlijcke ziele, die vol slechte gedachten en kleyne overweginge is in swaere saecken, diewelcke insonderheyt het lichaem maeger maecken, en de ledemaeten verswacken, gelijck de Physiognomici seggen.
Hy staet mette voeten in een vlietend waeter, om te vertoonen, dat sich de lusten van de Sinnen gestadigh laeten bewegen, en metter tijd verloopen, sonder datse nut of profijt aenbrengen: En 't is swaer dieselve op te houden, gelijck het oock gevaerlijck is door de lusten te wandelen.
Het Waeter wort somtijts, voor de sonde, verstaen, en de Mensche die daer in staet voor den Sondaer, gelijck David singht, de Waeteren zijn tot aen mijne ziele gekomen. En ten dien aensien wort vertoont, dat de Mensch zijne eygene sinnen volgende, in groot gevaer staet, om daer door doodlijck te vallen.
De vruchten en bloemen, drucken de vier werckingen van de Sinnen, wat naerder uyt, als het Gesicht, de Smaeck, de Reuck en 't Gevoel, die sich in de bloemen en kruyden openbaeren, ontdeckende 't ander, te weten het Gehoor, door 't ruysschen van de Beecke, en van daer komt het lichtlijck in de sinnen.