Beatitudine Septima. De sevende Saligheyt
.
Saligh zijn de vreedsaeme, want zy sullen kinderen Godes genaemt werden.
Een Vrouwe die eenige Rapieren, Helmen, Schilden, en andere gebrokene wapenen onder hare voeten houd. Met d'eene hand houdse een Olijftack, met dese spreuke, Zy heeft den booge, schild, swaerd en den krijg verbroken.
Op hooger trappe van Saligheyt, zijn die geene, diewelcke niet alleene haer vermaeck scheppen om in rust en vrede te leven; (daer alle Menschen schijnen toe genegen te zijn, waer over oock de Oorlogh mispresen en veracht wort,) maer die oock midden in verdruckingen, dieselve Vreede weeten te verkrijgen, wanneerse alreede verloren is, soo wel voor haer als voor andere: Niet alleen voor 't lichaem met de uyterlijcke vianden, maer oock voor de ziele, daer meest aengelegen is, met de machten der Helle.
De Vreede wort mette krijghswaepenen onder de voeten gemaeckt, om te betoonen datse moet verkregen en door onse kracht en deughd worden bewaert, om datse soo veel te loflijcker en prijslijcker soude zijn.
De Olijftack is een teycken van Vreede, door de eenparige getuyghnisse van de oude en nieuwe Schrijvers: gelijckmen leest dat Aeneas, willende in Italien afreysen naer het land van Evandrus, om de soone des Konings te verseeckeren: en als hem dese seer mistrouwigh, en vol verdacht, tegen quam, stack hy hem een Olijftack in de hand, waer door de Iongelingh terstont gerust wierde. Hier van zijn noch ontallijcke andere voorbeelden. De belooninge van dese Deughd is, datse sullen in 't getal van de kinderen Gods, die totte eeuwige saligheyt verkooren zijn, gestelt worden.
Auteursrechtelijk beschermd