hy, door de boetvaerdigheyt, onse sonden niet gedenckt. Die Mensch wort barmhertigh geheeten, diewelcke seer lichtlijck medelijden heeft over een 's anders ellende, en is als een selfde saecke mette Godvruchtigheyt. Zy wort niet geoeffent als by nooddruftige, bekommerde Menschen, of die door eenigh misnoegen wanhopigh zijn, of door eenige dolingen, die door eygen schuld zijn bedreven, waer van hy berouw en leetwesen voelt. Soodaenigh was de Barmhertigheydt Christi met den Moordenaer, die nochtans ongeloovig was, hem schenckende den Hemel. Mettet Samaritaensche Vrouwtjen, dat in alle wellust versopen was, haer maeckende reyn. Met die, diewelcke een Overspeeldersche was, haer weder in eere stellende. Met Magdalena, die een Sondaresse was, haer maeckende heyligh. Met S. Petrus, die, alhoewel hy Christum versaeckt hadde, soo gaf hy hem de sleutelen des Hemelrijx, hem rechtvaerdigh maeckende. Boven dat konnen noch veele voorbeelden, uyt de H. Schriftuyre, werden getrocken, alwaer Christus voor de waerachtige fonteyne der Barmhertigheyt genomen wort: tot wiens naevolginge, wy oock also eens anders quaeden behooren te dragen, en willigh onse eygen kruys op ons te nemen, 't zy dat het door ons eygen schult, of door Gods wille, ons magh overkomen.
Daer zijn veerthien werckingen deser Deughd onderscheydelijck van den Godgeleerden aengemerckt, waer van 't besonderste is, iemant door spijs en dranck by 't leven te onderhouden. En daerom isser een Vrouwe gemaelt, die de jonge onvermogende kinderkens broodt uytdeelt. En door dit middel, gelijck de spreuck seyt, wordt de gramschap Godes lichtlijck versoet.