Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Appetito. Lust of genegentheyt.

Evridice, Vrouwe van Orpheus, gelijck van Ovidius in zijn X boeck Metamorphos, is beschreven, wort van een Slange in de hiele gebeeten. 't Welck genomen is voor een Sinnebeeld van des Menschen lust of appetijt, waer door de genegentheden des gemoeds gewont zijn, want de voeten, doch insonderheyt de hielen, zijn een beeldnisse van onse aerdschebegeerlijckheden. 't Welck Christus oock heeft willen te kennen geven, wanneer hy, willende zijne discipulen reynigen van de aerdsche hertztochten en gebreken, haer de voeten heeft gewasschen, seggende mede tot Petrum, die sich weygerde de voeten te laeten wasschen, Indien ick u niet wassche, soo suldy geen deel met my hebben. En God selve spreeckt totte Slange, die daer wilde des Menschen lust laegen leggen, ghy sult hem in de verssenen steecken. De Griecken beelden mede des Menschen genegentheyt by de hielen af: Daerom versierden zy, dat Achilles jongh zijnde van sijn Moeder in de poele van Styx, onder 't waeter wierde gedompelt, blijvende de voeten alleen buyten 't waeter: sulx dat hy daer nae nergens in konde gewont worden als in de voeten, diewelcke niet waeren onder t waeter gedoopt: Waer mede zy te verstaen gaeven, dat hy een dapper en moedigh Held soude geweest zijn, indien hy van zijne eygene hertztocht niet waere verheert en overwonnen geweest. Van gelijcke stoffe

[p. 311]

is het geene datmen van Iason verhaelt: Want als hy reysde om 't gulde Vlies te haelen, heeft hy zijn eene schoe verlooren, en dat in een reviere, diewelcke alleen, onder alle revieren des Werelds, van geene wind kost werden beroert: Waer by verstaen wierde, dat soo langh hy de Deughd en onsterflijckheyt volghde, soo was hy, een groot deel, van zijne begeerlijckheyt quijt. En Virgilius verhaelt dat wanneer Dido soude sterven, zy de eene schoe uyttrack, gelijck dees Dichten te kennen geven:

Nae dat zy met haer heylge handen,
Haer voet ontbloote uyte banden,
In 't kleet omgort voor den altaer,
Betuyghde zy den Goden daer,
Als die tot sterven was gerust,
Dat d' Hemel was haer lott bewust.

En hier door wert uytgedruckt, dat zy als nu, los en vry was van de vreese des doots. 't Welck eene hertztocht was, die door de bloote voet wierde uytgebeelt.