Castita. Kuysheyt.
Een Vrouwe wiens hoofd met lampers bedeckt is, in lange witte kleedinge, als of zy wandelde, hebbende in haer rechter hand een scepter, en in haer slincker twee Tortelduyven.
De kuysheyd of suyverheyd nae D. Thomas seggen is een name van die Deughd, die daer komt van de suyveringe of kastijdinge des vleeschs en der begeerlijckheyt, die den Mensche in alles suyver maeckt, sonder eenige vleeschlijcke besmettinge.
Het bedeckte gesicht is de kuysheyd eygen, om dat zy de oogen breydelt, want gelijck Gregorius in zijne Zeedekonst verhaelt, soo moeten wy de oogen bedwingen die ons totte sonde leyden.
Het witte kleed, bediet dat de kuysheyd moet reyn en sonder smette zijn, gelijck dese Dichten te kennen geven:
Den Goden Kuysheyt wel behaeght:
Komt hier die reyne kleeders draeght,
En schept uyt dees fonteyn den Wijn,
Doch laet u handen suyver zijn.
Datse staet of zy wandelde, druckt uyt, datse altijt moet besigh zijn, want de ledigheyt is oorsaecke van alle quaed, gelijck Ovidius seyt:
Drijft ghy de luyheyt uyt u sin,
Ghy breeckt de pijlen van de Min.
De Tortelduyf kens zijn nae Pierii uytbeeldinge, voor een voorschrift van de kuysheyt gehouden, om dat zy, haer geselschap verlooren hebbende, niet meer vereenigen.
De Scepter bediet de Heerschappye die de kuysche over sich selve heeft, alhoewel het vlees een besondere vyandinne van den Geest is, niet te min als de Geest wil, soo kan die nimmermeer van haer verjaeght noch overwonnen werden, en alhoewel daer geschreven staet, een geduyrige strijd en overwinninge die selden gebeurt, niet te min als een Mensch een vast voornemen heeft om sich daer tegen te kanten, soo kan hy geensins overwonnen worden, en aldus moetmen in 't werck stellen 't geene Ovidius seght:
Eer sterf ick duysent doo'n, Eer ick volgh u geboo'n.
Auteursrechtelijk beschermd