Corsica.
Een Vrouwe rouw van opsicht, boven op een hooge steen, die van 't waeter omcingelt is, om 't hoofd salse een krans van Wijnrancken hebben, zy sal gewapent zijn, en sal mette rechter hand een Swijn-spriet houden, met een Windhond aen d'ander syde, doch die groot is en vreeslijck in 't gesichte.
Corsica is een Eyland in de Zee Ligusticum, en is van den Griecken eerst Cyrnus genaemt, eenige willen dat zy desen naeme heeft van den soone van Hercules en den broeder van Sardus, diewelcke komende uyt Libien en sich aldaer willende neerslaen, dat selve alsoo naemde, daer het te vooren Terapne heete. Daer nae is 't Corsica geheeten van een Vrouwe, die in dit Eyland gekomen was om haer kalfken te soecken, en 't selve aldaer vindende, kreegen de ruwe inwoonders in haere manieren sulcken behaegen, dat zy 't Eyland nae haeren naeme, Corsica heeten. Andere seggen dat het genaemt is nae een dapper krijghsman, die aldaer Heere was, Corsus genaemt, of als andere willen van de menichte van de spitsen der bergen, die in 't Griex Corsus wierden geheeten.
Op een steen sitse, om dat dit Eyland van wegen de hooge bergen, seer quaed is om te bouwen, en daerom isse rouw van opsicht gemaelt, om dat de inwoonders meest rouw en boersch zijn. De krans bediet dat in dit Land seer leckere Wijnen zijn, die te Romen en elders seer worden geacht.
Gewaepent wortse afgemaelt, met een Swijn-spriet, om dat dese wapenen van haer veele gebruyckt zijn, die voor goede Soldaeten worden gehouden. En de Iachthond worter gestelt, om dat alhier de aldergrootste en felste Honden tegens de wilde Dieren, en seer geacht, zijn te vinden.