Sardegna.
Een Vrouwe sterck van lichaem en geelachtig, staende op een steen, die een Mensche voet gelijckt, met waeter omcingelt.
Zy sal een krans van Olijven om 't hoofd hebben, met groene kleederen. Ter sijden salse een Dier hebben Mufalus geheeten, dat gelijk Leand. Albertus seyt, huyd en voeten heeft als de Herten, en de hoorens als de Bocken, maer die verkeert zijn om gebogen, soo groot als een middelbaer hert. In de rechter een bossel kooren-ayren, en in de slincker hand een tack Sardonia of Ranuncula.
Plinius verhaelt dat Sardegna genaemt is Sandalion, nae de gelijckenisse van een schoe of voet, waer over die oock op een steen geset is, daer het waeter omme spoelt, om een Eyland uyt te drucken.