Pecunia. Geld.
Een Vrouwe in 't geel gekleet, van wit en taneyt te saemen, zijnde schoon op 't hoofd gehult, waer op een Nacht-uyl staet, houdende in de hand eenige stempelen, haemers of schroeven, zijnde werckgereetschappen om te munten.
De verwe van 't kleed bediet de verscheydentheyt van 't Geld, 't welck men van Goud, Silver, Koper en andere metallen slaet, en de schroeven, stempels en haemers zijn wercktuygen, waer mede 't Geld geslagen wort.
De Nachtuyl was by den Griecken, voor Geld, uytgedruckt. Waerover om den Atheniensen danckbaerheyt te bewijsen, die dit Dier in haer Wapen voerden, soo sloegen de Griecken desen Nachtuyl op haere penningen, gelijck Plutarchus in 't leven van Lisander gedenckt.
Noch druckten zy op het Geld eenen Vleermuys, en dat door de sonderlinge loosheyt van den knecht Gilippus te Athenen, als Plutarchus verhaelt. Want alsoo Gilippus last hadde eenigh Geld nae Lacedemon te senden, verberghde hy een groot deel van 't selve onder 't dack van sijn Huys: 't welck dese knecht gesien hebbende, en aldaer een Wet was, dat geen knecht tot naedeel van sijn eygen Meester mocht getuyghnis geven, soo komt hy voor 't Recht, en seyt dat onder het Dack van sijnen Meester, een seer groote hoop Vleermuysen verborgen waeren. Het welcke van de schrandere Rechters verstaen zijnde, gaven zy dieselve penningen weder aen de Republique, prijsende de geestigheyt van desen Dienaer, en naemden hier nae het Geld, in alle voorvallen, met den naem van Vleermuys.
Het woort Pecunia, waer van het gemunt Geld naemaels den naeme heeft verkregen, heeft haeren oorsprongh van Pecu, dat is van de Beesten, also de Rijckdoom, by de Oude meest bestont in de menichte van Beesten: Maer als daer nae het Silver en Goud dapper in swangh gingh, heeftmen evenwel, om de lange gewoonte, den naem van Pecunia behouden: 't welck als noch gemunt Geld bediet.
Auteursrechtelijk beschermd