Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

De Kopere Eeuwe.

Een Vrouwe met een wreed gesicht, gewapent en met een beknopt kleed, geheel geborduyrt en op verscheyden manieren. Hebbende een Helm op 't hoofd, alwaer een Leeuws kop boven op staen sal, hebbende in de hand een Spiesse, staende in een wreede stant, gelijck men by Ovidium in 't eerste boeck van sijne Metamorphosis kan nae lesen;

[p. 126]

 

Nu quam de derde Eeuw van koper, als verstoort,

 

En van een wreeder aert en bracht de wapens voort,

 

Doch niet soo vol verraet als wel de ysre deede.

 

Maer d'ondeughd kroop bedeckt in plaets van rust en vreede,

 

Oock list en schelmery, gewelt en eygen baet,

 

En 't land dat wierde nu by kavels afgepaet.

 

Schoon 't seylen ongewoon, en streecken op de winden,

 

Soo rustmen scheepen toe om Rijcken op te vinden.

 

Maer noch in beeter stand, als in de vierde Eeuw,

 

Daer 't al in vlammen blaeckt, vol moorden en geschreeuw.