Eta del Ferro. De ysere Eeuwe.
Een Vrouwe schricklijck van opsicht en gewapent, 't kleed sal van yserachtige verwe wesen, hebbende een Helm op 't hoofd met een Wolfs kop daer op, en een bloot swaerd in de rechter hand, vaerdigh om te vechten. Mette slincker een schild, alwaer in 't midden het Bedrogh sal geschildert zijn, te weten onder de gedaente van een oprecht Man, en het ovrige van 't licchaem sal vol Slangen, met verscheyden vlacken en verwen wesen, of in plaets van dit monster, kanmen een Syrene of Meerminne vertoonen. Ter syden van dit beeld sullen veelerhande Wapenen, Vaendels, Trommels en ander Krijghsrustingen leggen.
Het Monsterdier en de Syrene, zijn alle beyde een beeld van bedrogh, gelijckmen op verscheyden plaetsen kan sien, daer wy van dese gesproken hebben, en om naerder de werckinge en aert van dese Eeuwe uyt te drucken, kan men lesen 't geene Ovidius seght in 't eerste boeck van de Metamorphosis of Herscheppinge:
Hier was nu Recht en Trouw ten Hemel opgevlogen,
De Liefde was verjaeght en quam in plaets de logen,
Bedrogh en alle quaed. Men delfd' het ingewant
Des Aerdrijx, en bespiet of men geen schatten vant.
Het goud quam voor den dagh, veel snooder als het yser,
Daer streefd' elck nae om 't seerst, 't schoon by scheen sot of wyser,
De geldsucht drongh in 't hert en gierigheyt daer by,
Daer sweefd' in volle swang de sucht tot heerschappy,
Met deegens in de vuyst, en met bebloede handen,
Soo kamptmen om den roof, met schenden, moorden, branden.
Soo dat noch Man noch Gast, was seker voor't gesin,
De Man sijn Vrou belaeght, de Swaeger sijn Vrindin,
De Soone stont eylaes! sijn Vader nae het leven.
De Aerde klam van bloed, heeft groote rouw bedreven.
De Godsvrucht lagh vertreen, soo dat Astraea vliet,
Ten Hemel, en 't gespuys des Werrelts hier verliet.
Auteursrechtelijk beschermd