Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Logica. Bewijskonst.

Een bleeck Maeghdeken met verwarde hoofdhayren, en uytgespreyt op de behoorlijcke langhte, in de rechter hand salse een ruycker met bloemen houden, met een spreuck Verum & falsum, dat is, Waerachtigh en valsch, en in de slincker een Slange.

Dese Maeghd is bleeck, door het veel waecken en de groote oeffeningh die ontrent dieselve konste noodig is, wesende gemeenlijck oorsaecke van bleeckheyt, en ongesteltheyt des levens.

De verwarde en uytgespreyde hoofdhairen, bewijsen, dat een Mensche die sich geeft totte spiegelinge van de verstandelijcke dingen, alle saecken plagh ter syden te stellen, en de behoudinge des lichaems gantsch te vergeten.

De bloemen zijn een teycken, datmen door de naerstigheydt van dese konst de waerheyt siet oprijsen, en 't valsche onderdruckt blijven, gelijck men door 't werck der natuere, tusschen de kruyderen, de bloemen siet opkomen, diewelcke daer nae bedeckt worden.

[p. 58]

De Slange druckt de wijsheyt uyt, diewelcke tot dese konste seer noodigh is, gelijck oock in alle andere: sich nergens in besigh houdende noch bevlijtigende als om 't waerachtige van 't valsche te onderscheyden: om daer nae door dit onderscheyd te konnen wercken, met een gelijckmatige gelijckheyt totte bekende en beminde waerheyt. De Slange ontdeckt oock, dat de Bewijskonst gehouden wort voor een venijnige en onverkrijgelijcke stoffe, voor die niet groot van verstand is, en is bitter aen die, die de selve smaeckt, jae zy bijt en dood die gene, diewelcke met reuckeloosheyt sich daer tegen aen stellen.