Confermatione dell' Amicitia. Bevestinge van Vriendschap.
Een Maeghdeken met een krans van verscheyden bloemen, wesende seer schoon in 't groen gekleet, houdende in de rechter hand een cristallijne schaele vol roode wijn, die zy met een soete bevalligheyt en aengenaeme zeedigheydt, aen een ander overlevert.
Iongh wortse gemaelt, met een bloemekrans en groene kleederen, tot een teycken van vrolijckheyt, gelijck het den geenen betaemt, die sich in de vriendschap sullen verbinden en vereenigen.
Zy wort gemaelt, datse een schaele met wijn aen een ander overlanght, om dat de schaele of beker, die zy malkanderen in de bancketten toebrengen, en waer mede zy onderlinge den anderen tot drincken noodigen, niet alleen een gebruyck is van onse tijd, maer oock een oude gewoonheyt. En hier door worden de geesten of gemoederen der vrienden, opgeweckt om sich te vereenigen, en in de vriendschap te bevestigen. En tot teycken desselven, seght Homerus in sijn Ilias, dat Achilles bestelde, datmen sijnen besten vriend Patroclus, den aldergrootsten beker soude geven, die hy hadde: en dat hy die oock aen Vlysses en d'andere Griecken, om uyt te drincken, soude overlangen, en dat van den stercksten wijn. Nergens anders om, dan om te doen verstaen, dat hy dese voor sijne liefste vrienden hiel. Daer van aldus geseyt wort:
Achilles set sijn gasten neer,
In purpre zeetels, om hem heer,
En sprack Patroclum vriendlijck aen:
Dees groote schroef sal ommegaen,
Gevult van 't allereelste nat,
En frisch geschoncken uyt het vat:
Want ick ben in u komst verblijt,
Mits ghy mijn liefste vrienden zijt.
en wat laeger wenckte Ajax, Vlysses toe, dat hy een dronck soude doen aen Achilles, 't welck Vlysses dede.
En Ajax, wenckt' Vlysses doe,
Die vuld' het glas tot boven toe,
En bracht Vlysses eenen dronck,
Die 't aen Achilles weder schonck.
En wat voorts op dit drinckgelagh volgt, daer van is Homerus vol, al tot een teycken van de vereeninge van vriendschap.