Pouerta. Armoede.
Een naeckte en magere vrouwe, die op een steyle rotse sit, zijnde aen handen en voeten gebonden, waer van zy de stricken, met haere tanden soeckt los te maecken, op de rechter schouder wortse van een schaelbijter gesteken, hebbende verwarde hoofdhayren.
Wy beschrijven alhier die Armoede niet, waer van by Aristophanem in zijn Pluto wort ghewagh ghemaeckt, te weten, daer hy die stelt, dat de Mensch soo veele heeft, als tot zijn onderhout noodigh is, sonder datter eenigh overschot is: maer wy beschrijven d'Armoede der geener, die niet hebben om van te leven; en hierom is zy naeckt en mager met verwarde hayren gestelt, zijnde op een rotse met stricken gebonden, om dat de arme van 't gebruyck van veele dingen, die haer konden vermaert maecken, is berooft. Derhalven seyt Gregorius Nazianzenus, dat de Armoede een reyse is, die veele tochten en handelingen verhindert, moetende de stricken mette tanden los maecken; en gelijckmen gemeenlijck seyt, soo maeckt d' Armoede