Pouerta in uno ch' habbia bell' ingegno. Armoede in een treflijck verstand.
Een qualijck gekleede vrouwe, die de rechter hand aen een groote steen, die op der aerde leyt, is vast gemaeckt. Houdende de slincker open en om hoogh, wesende dieselve gevleugelt.
Armoede is een gebreck van dingen, die den mensche noodigh zijn, om 't leven te onderhouden, en om deughd te verkrijgen.
De vleugels aen de slincker hand bedieden de begeerte van eenige verstandige armen, diewelcke nae de swaerwichtigheyt der deughd wel trachten, maer door haer eygen nootdruftigheyt nedergedruckt zijnde, zijnse gedwongen om veracht en onder het snoode volckjen verschoven te blijven. En wort den Griecken den lof van de vindinge deser beeldnisse toegeschreven. Waer van Alciatus aldus singt:
Mijn rechter druckt de steen, mijn slincker vleugels draeght,
Gelijck my d'een verlicht, noch meer my d'andev plaeght;
Ick kost met mijn verstand, door al de wolcken sweven,
Ten mer' my d' Armoe bracht tot een rampsaligh leven.
Anders.
Soo d' Armoe my niet had geknelt,
Ick waer oock een doorluchtigh held:
Schoon of de vlugge slincke wil,
De steen van d' Armoe hout my stil.
Auteursrechtelijk beschermd