Princeliicke deuiisen
(1615)–Claude Paradin, Gabriel Simeon– Auteursrechtvrij
[pagina 459]
| |
Ten zij dat u den Heer daer bij den wille gunt,
De wijsheyt, en t'verstant dat ghij't wel bruycken kunt.
Veel zijnder rijck van goet, nochtans heel arme menschen:
Want sij zijn met heur goet, daer't heur was om ghedaen,
Veel meer dan met t'gebreck, becommert en begaen.
Het recht gebruyck van't goet, is eer dan tgoet te wenschen.
| |
Anders.
Veel zijnder rijck van goet, die noch nae rijckdom wenschen,
Om voorts met milden moet te helpen ander menschen:
Maer sij en weten niet wat elckeen wenschen moet:
Want tgoet self is niet goet, maer t'recht ghebruyck van't goet.
Des bidt alleen dat ghij u goet niet al te vaerdich
Besteet, maer geven meugt den genen die't is waerdich:
Als aen gheleertheydt, crijg, kerck, armen, Godes vrient;
Want ander geeftment meest, maer hebbent minst verdient.
ICk heb t'anderen tijden den Heere Matteeuws Balbani, edelman van Luca hooren seggen, dat hij Godt altijts was biddende, dat hij hem geen goet noch rijckdom verleenen en soude, ten zij dat hij hem daer bij oock verleenen woude den wil ende het herte om het selve wel te kunnen ende te weten gebruycken. Welcke woorden ende begeerten oft wensch, voorwaer nae mijn goetduncken, niet alleen waerdich zijn om ghesproken te worden van een gemeyn oft middelmachtich Edelman, maer oock van een goet oprecht Vorst, ende waerachtich Prins: Maer aldermeest soo is hij soo veel te meer- | |
[pagina 460]
| |
der te achten, hoe hij den Vorstelicken aert naerder comt in alle sijne daden, hebbende sijn huys alle dage vol van geleerde oft wijse mannen, ende meer ander, van vreemde oft verre landen comende, gevende hun veel onderhoudts ende groot innecomen des iaerlix van sijn eygen goet. Daerom heb ick oock goet gevonden, hem dese Devijs te geven: te weten, van eenen Arm in de lucht, stortende eenen kelck oft Cop vol gelts, op eenen Autaer, eenen Boeck, ende een Helmett: daer bij voegende dees Latijnsche woorden, Expetendae opes, vt dignis largiamur: dat is, Men moet den rijckdom ende de goederen begheeren, op datmen die gheven mach den ghenen die waerdich zijn om de selve te genieten: oft in't cort, Wenscht vrij om goet: maer geeftet die't verdient. Nemende den Autaer voor de deucht ende verdienste vande ghene die wtnemende zijn in goet ende heylich leven: ende den Boeck ende den Helm, voor de gene dit wtmunten in geleertheyt, ende in de crijchskennisse ende vromicheyt ter wapen: ende de wijdde oft het plat vanden openenen Cop oft Schael met gelt omgestulpt, neem ick voor de merckelicke dagelicksche mildicheyt, van desen voorseyden edelen man. |
|