Men souw geen deugt in heur, noch vromicheyt aenmercken:
Het gene dat sij doen, zijn al bedwongen wercken.
Maer sulck verdient den prijs alleen met sijne daet,
Die als hem niemant port, van selfs iet groots bestaet.
DAerentegen soo soude ick een ander Devijs maken ter eeren van een cloec, dapper, stout ende wijs Capiteyn, oft Crijchsheer, die alle sijn daden ten eynde ghebrocht had door sijn eygen beleyt, sich selven voor mennende door sijns selfs vernuft ende vromicheyt, gelijker veele van onse tijden ghedaen hebben: ende soude doen schilderen drij oft vier Paerden loopende om prijs: onder de welcke een alleen, seer verre voor alle de d'ander geloopen waer, sonder sitter oft berijder te hebben, niettemin seer nae bij den standert oft prijsstoc gecomen zijnde: daer de ander, elc eenen berijder hebbende, ende van hem met sporen gesteken, ende met sweepen gheslagen zijnde, nochtans verre achter blijven souden: Ende hier bij soude ick voegen de Latijnsche woorden, Solus promeritus, dat is, Desen heeft alleen de verdienste: volgende hier in het gebruyck der oude Romeynen, wanneer sij liepen in heur ronde parcken, die daer toe gheordineert waeren, Circi oft Hippodromi genaemt: ende oock die van Florentzen, de welcke op heuren grooten vierdach van Sint Ian Baptist, langhs de stad van Florentzen met hun Paerden plegen te rennen.
Auteursrechtvrij
