DEn Heere Cesar Borgia, Hertog van Valentinois, willende alle menschen te kennen geven, dat hij grooten lust had, om oft haest te sterven, oft om eenich groot werck te doen, dat waerdich soude wesen van eeuwiger gedachtenissen (nae-volgende de misselicke ende waeg-halsige gevaerlicke aenslagen van Iulius Cesar) plachte te ghebruycken, voor het sijn, het volgende spreeckwoort in Latijn, Aut Cesar, aut nihil, dat is, Oft Cesar, oft Niet: sonder daer eenige Devijs bij te voegen. Daerom heeftet mij goet gedocht, daer bij te doen schilderen eenen gewapenden man, houdende in sijn eene hant eenen Aerdt-cloot, oft Werelts-bol, om te beteeckenen de Monarchie, oft het Rijc van Iulius Cesar: ende in d'ander hant een rolleken papiers, beschreven met Nieten oft Cijfers nullo gheheeten, in sulcker voeghen, o.o.o: welcke Cijferen alleen staende beteeckenen Niet, oft geen getal met allen: maer daerenteghen, alsser eenige ander cijfer voor staet, dan beduyden sij Wat, ende vermeerderen hen ghetal. Maer het beste van allen was, dat desen armen opgheblasen herssenloosen dwaes, geen verstant gebruyckende, ende qualijck beraden zijn, hem selven ten eynde bevonden heeft, niet anders te wesen dan eenen volcomen Niet; gelijck als hij van sich selven wel voorgeseyt ende gheprofetizeert had: Want hij wiert, noch tamelijcken ionck wesende, in het lant van Navarre doot gheslaghen: ende hem wiert een dusdanich grafdicht ghemaeckt:
Auteursrechtvrij
