Princeliicke deuiisen

[p. 368]

CLXV. Hoc Caesar me donauit.

Een man die Cesars deucht te volgen heeft geleert,
Mach seggen recht, Cesar heeft mij hier mee vereert.

Het is onsterflicke eer, dat iemant mach beroemen
Van oude tijden af, en sijn voorouders noemen:

In seggen, Ick en ben niet nieuw in mijne deucht:

De vroomheyt mijns gheslachts te volgen is mij vreucht:

[p. 369]

 

Mijn vader gaf mij last, dat ick sijn vrome daden

 

Altijt nae-trachten souw, en ondeugt heel versmaden.

 

Die sulcken prickel heeft, en volgt iae overtreft

 

Sijn ouders deught, is waert dat elck hem oock verheft.

Anders.

Die eeldom coopt, en self Cesars deugt niet en leert,
Seydt t'onrecht, Cesar heeft my desen schilt vereert.

KArel, den sesten van dien naem, Coninck van Vranckrijck, nam voor Devijs een Vliegende Hert, met een Croon aen den hals: om dat hij een eeuwighe ghedachtenis achterlaten woude van het wilt dat hij ghevanghen had in't Bosch van Senlis, te weten een Hert, dat aen sijnen hals eenen halsbant hadde van coper vergult: daer dese volghende woorden met oude letteren in gesneden oft gegraveert stonden: Hoc CAESAR ME DONAVIT, dat is, Cesar, oft den Keyser, heeft mij hier mede begaeft.