Princeliicke deuiisen

[p. 364]

CLXIII. Concussus surgo.

Geschudt, als eenen top, geworpen als een bal,
Stae ick veel hoogher op, en crijg moet voor den val.

Een vroom man flaeuwt noch niet, al schijnen alle dinghen
Ghelijckelijck versaemt recht tegen hem te dringen:

Hij slacht den harden bal, die elck met crachten slaet:

Hoe hij onsachter valt, hoe hij meer opwaerts gaet.

In tegenspoet is eerst een recht cloeck hert te kennen:
Die deugt wil sien, moet dat tot ongeval gewennen.

Geluck en weeld' en vreucht is dat elckeen verheft:

Maer als de weeld' ontbreect, de vroomheit overtreft;

Het Roomsche volck, van oudts door Hannibal bevochten,
Is worden soo verhardt, dat sij hem t'onderbrochten:

Had hij heur niet verdruct met Africaens gewelt,

Sij hadden heure Vaen noint over Zee gestelt.

[p. 365]

 

Sij clommen hooger op, als sij leeg zijn gedreven,

 

En zijn wt alle hoop' des werelts heeren bleven.

 

Antzaeus had dien aert: want hij alle sijne cracht

 

Hervatte, als Hercules hem hart ter aerden bracht:

 

Hij sprong veel cloecker op nae sijn onsachtich dalen.

 

Die verde springen wil, moet sijn sprong rugling halen.

 

Het selve beurt alom: iae in de Godsche Wet:

 

Die groeyt in tegenspoet, als sij meest wort belet.

 

Het recht geloof dat wast, wanneer de quae tyrannen

 

Door nijt oft ongeloof de goede willen bannen.

 

Als Iulianus meest vervolgden Christi kerck,

 

Doe nam sij meerder aen, en wierd onwinlijc sterk.

 

Den Duyvel wil tgeloof met tegenspoet verdooven:

 

Maer hoe hij dat meer prengt, hoe wij veel meer ghelooven.

DEn Wintbal oft Balon, daermen mede kaetst, wiert gedragen voor Devijs van wijlen Mijn-heer den Amirael Chabot sal. ged. mette woorden daer boven staende, Concussus surgo: de welck genoech te kennen geven het verstant van deser Devisen, te weten, Ick stae-op, geslagen oft geschudt zijnde.

Anders.

Och wat en leert hij niet die tscholen leydt Ter-minnen!
Het slechtste dat daer beurt, soumen elders niet versinnen.
Voor mij, ic leer daer nu, met mijn groot tegenspoedt,
Dat mijn liefs sturicheyt mijn liefde meerder voedt,

Sij houd mij voor een Bal, die sij naer heur behagen

Nu stoot, nu slaet, nu worpt, en lichtelijck gaet wagen.
Hoe sij mij meer misbruyct, en wreeder smijt ter-neer,
Hoe ick heur meer beminn, en keer veel haester weer.

Gestooten en gefuyct (o vreemde sotte dingen!)

Beswijck' ick niet, maer vlieg, in steed van op te springhen.
Dan sij is wel beraen. Deed sij al mijnen wil,
Veel minder waer mijn lust, veel coelder mijne min.