Princeliicke deuiisen

[p. 332]

CXLVIII. De paruis grandis aceruus erit.

Versmaet de vruchten niet die cleyn oft goeden coop zijn:
Van dees cleyn' bundels sal haest eenen grooten hoop zijn.

En schaemt u niet het cleyn, als ghij cleyn zijt, te garen:
Het groot en crijgtmen niet dan door het cleyn te sparen.

[p. 333]

 

Als ghij nu grooter zijt, het groot niet haest en scheydt,

 

Oft ghij comt weer tot cleyn, met schand, schade en leydt.

 

Veel cleyne maeken haest seer wonder groote hoopen:

 

Maer laet ghij die weerom verspreyden oft verloopen,

 

Nu ghij geworden zijt het cleyn heel ongewent,

 

Door't missen van het groot vint ghij u in elend.

VAn een Coren-aer, tot het busselken oft bundelken, ende van het busselken tot de schoof, is het ghene datmen in't Fransch pleeght te segghen: De l'espic à la glenne, & de la glenne à la gerbe. Aldus oock een arm mensch, wel beraden; ende die voor hem siet, oft sijn saken naerstelijcken aenlegt, mach in't laetste welvarende worden, ende goet vercrijgen. Maer ist dat hem Godt soo veel gunt, dat hij tot rijckdom comt, soo behoort hij oock stil te blijven, ende sich tot ruste te stellen, ende sijne voordere begeerlicheyt te staecken, te vreden wesende met de genade die hem God verleent heeft, nemende alleenlijck sijne nootdrufticheyt, becomste oft genoeginge: de welcke het hoochste ende aldermeeste goet is, ende den wttersten top van alle wereltsche have. Daerom moet hij altijt dencken op de acht Fransche veerskens, die hier nae volghen: den dichter vande welcke mij onbekent is: dan wiste ick sijnen naem, ick en soude hem niet verswijghen, maer alhier stellen, met een deel van den lof die hij waerdich is:

De moins que rien, l'on peut à peu venir:
Et puis ce peu, n' a si peu de puissance,
Qu' assez ne face, à assez paruenir

[p. 334]

 

Celuy qui veult auoir la suffisance.

 

Mais si au trop (de malheur) il s'auance,

 

Ne receuant d'assez contentement,

 

En danger est, par sa folle inconstance,

 

De retourner à son commencement.

 

Dat is, in onse tael:

 

Van Min-als- Niet, can elck tot Luttel raken:

 

Dit Luttel voorts, heeft niet soo luttel cracht,

 

Oft t'can genoech doen tot Genoech genaken

 

Den genen die alleen nae nootdruft tracht.

 

Maer schept hij in Te-veel te veel behaghen,

 

Door quaden aert met Genoech niet genoegt,

 

Ick vrees', hem sal, door sijn lichtvaerdich iagen,

 

Sijn Min-als-Niet vveer vvorden bij gevoegt.