Princeliicke deuiisen

[p. 274]

CXX. Praepete pennâ.

Den Arent heeft den prijs met sijne snelle vlerck:
Het Roomsche rijck had prijs voor al in't crijgens-werck.

[p. 275]

 

Twee Arents-hoofden tsaem, twee halsen op een lijf,

 

Doorregen tusschen bey met dese lancie stijf,

 

Beduyden d'oude macht des Keyser-rijcks op aerden.

 

Dat menich hondert iaer was in seer grooter waerden:

 

Het welck tot twee mael toe in tweeen is verdeylt:

 

En des niet is gecrenct, maer meer en meer geheylt:

 

Men sach doen in verbont met bey de Roomen paren

 

Die heur vyanden meest in oude tijden waren:

 

Al dat in't Duytsche lant de Croone tegen was,

 

Is doen met heur vereent: al datmen eertijts las

 

Ontrent de Swarte-Zee het Rijc van Room te schenden,

 

Leyd sijnen haet ter neer, om sich tot vree te wenden.

 

Dees Arents wiecken snel doorvlogen bijster haest

 

De gantsche werelt wijt: tot dat eylaes in 't laetst

 

Oneenicheyt soo veel daer in heeft connen wercken,

 

Dat nu het Turcks gewelt besitt een van de vlercken.

DEn Arent met wtgestreckte wiecken, oft met twee hoofden, gelijck hij ghemeynlijck gheschildert wort, begost eerst gedraghen ende ghebruyckt te worden voor devijs, in tijden dat het Keyser-Rijck van Roomen in tweeen gedeylt was: het welc van Carel de Groot ghebrocht wiert van Oosten in Westen: oft oock (gelijck als seydt Lazius den historischrijver van den Roomschen Coninck) van tijden af dat Constantinus de Groot het Roomsche Rijck eerstelijck in twee deelen scheydde, latende den eenen Keysers-stoel te Roomen in Italien, ende stellende den anderen in de stadt Byzantien, die hij herbouwde, maeckende daer een Nieuw Roomen van, ende daerom nae sijnen naem Constantinopelen dede heeten.