Princeliicke deuiisen


CXII. Candor illaesus. Een blanckheyt ongeschend, een sterren glans bij nacht Aensietmen aen een Prins, die sich van ondeucht wacht.
[pagina 258]
Ghelvckich is dat lant, het welck alsulcken heer Ghenieten can in't laetst, die al het oudt verzeer Ten eynde bringen weet, en sijn rijck soo verblijden, Dat door hem heel vergaet den druck van oude tijden. Sijn deugt en wijs beleyt keert al de sijn' tot goet, En drijft seer verre wech den twist en teghenspoet. Hij is een claer Sterr, met schoone lichte stralen, Die al sijn lant en volck wt duysternis can halen. DEn Paus Clemens, den sevenden diens naems, van den gheslachte Medices comende, hadde voor sijn Devijs eenen Comeet, oft Sterre metten steert. Ende daer op past seer wel het ghene dat Aristoteles schrijft; te weten dat, gelijck als eenen Comeet, oft ooc een ander onbekende Sterre heur selven van nieuws vertoonende, de menschen een groot geluck oft ongeluck beduydt ende bootschapt: Alsoo oock de aencomst van eenen nieuwen Vorst oft Prins, de ondersaten ende landen daer sij over heerschen oft gebieden, dickwijls een seer merckelicke voorspoedicheyt, oft een alghemeyne grondelicke bederfenis, pleegt aen te bringhen oft te veroorsaecken.