Princeliicke deuiisen

[p. 246]

CVI. Haud sidit inane.

Het ijdel drijft altijt, en gaet oock niet te gront:
Een die het minste weet, heeft het meest' in den mont.

Een ijdel Ketel geeft altijt den meesten clanck,
Een ijdel dop oft ey noint haest te gronde sanck:

En die minst is begaeft met deuchden oft met reden,

Wilt wesen meest gesien, geacht op alle steden;

Hij steeckt den buyck voor wt, hij vlot in elcks ghesicht,
Hij drijft verr boven al, en is te kennen licht.

Maer een die t'meeste weet, verciert met goede gaven,

Die hoortmen niet seer veel, en sietmen nerghens draven.

[p. 247]

Anders.

Men seydt, De slimste spie en nagel van den wagen
Maect wel het grootst geluyt, en doet ons tmeest mishagen.

HEt vuyl, verrot, oft lichte Ey, in't water geleydt, swemt ende drijft daer op: maer het versch, goet, vol, ende swaer Ey sinckt altijts neder, ende daelt te gronde, als Plinius ooc schrijft. Waer op Quinctilianus merck nemende, seydt, dat hoe iemant meer onwetentheyt heeft, ende ongeleerder is, hoe hij oock onbeschaemder, ende sich allom meer vertoonende is; soeckende over al gesien, hooch gheseten, verheven, ende groot gheacht te wesen. Daerenteghen, hoe een mensch meer wetenschaps ende verstants heeft, hoe hij stiller, weselicker ende ootmoedigher is, hatende ende schouwende alle ijdele dwase ende wtterlicke wtmuytingen, hooch beroemen, ende verwaentheyt.